استاد مرا بگفتم اندر مستی
کگاهم کن ز نیستی و هستی
او داد مرا جواب و گفتا که برو
گر رنج ز خلق دور داری رستی
< رباعی شمارهٔ ۱۶۷۹...
رباعی شمارهٔ ۱۶۷۷... >
