ای دل چو به صدق از تو نیاید کاری
باری میکن به مفلسی اقراری
اینک در او دست به دریوزه برآر
درویش ز دریوزه ندارد عاری
< رباعی شمارهٔ ۱۷۳۲...
رباعی شمارهٔ ۱۷۳۰... >