ای قاصد جان من به جان میارزی
جان خود چه بود هر دو جهان میارزی
این عالم کهنه آن ندارد بیتو
آن از تو ذلب کنم که آن میارزی
< رباعی شمارهٔ ۱۷۵۰...
رباعی شمارهٔ ۱۷۴۸... >