رباعی شمارهٔ ۱۷۸۶
تو میخندی بهانهای یافتهای
در خانهٔ خود دام و دغل باختهای
ای چشم فراز کرده چون مظلومان
در حیله و مکر موی بشکافتهای
تو میخندی بهانهای یافتهای
در خانهٔ خود دام و دغل باختهای
ای چشم فراز کرده چون مظلومان
در حیله و مکر موی بشکافتهای