بر ظلمت شب خیمهٔ مهتاب زدی
میخفت خرد بر رخ او آب زدی
دادی همه را به وعده خواب خرگوشی
وز تیغ فراق گردن خواب زدی
< رباعی شمارهٔ ۱۸۰۰...
رباعی شمارهٔ ۱۷۹۸... >
