تا عشق آن روی پریزاد شوی
وانگه هردم چو خاک برباد شوی
دانم که در آتشی و بگذاشتمت
باشد که در این واقعه استاد شوی
< رباعی شمارهٔ ۱۸۱۷...
رباعی شمارهٔ ۱۸۱۵... >
