تا هشیاری به طعم مستی نرسی
تا تن ندهی به جان پرستی نرسی
تا در غم عشق دوست چون آتش و آب
از خود نشوی نیست به هستی نرسی
< رباعی شمارهٔ ۱۸۱۸...
رباعی شمارهٔ ۱۸۱۶... >
