چون خار بکاری رخ گل میخاری
تا گل ناری بر ندهد گلناری
فعل تو چو تخم و این جهان طاهون است
تا خشت بر آسیا بری خاک آری
< رباعی شمارهٔ ۱۸۳۵...
رباعی شمارهٔ ۱۸۳۳... >