خود را چو دمی ز یار محرم یابی
در عمر نصیب خویش آن دم یابی
زنهار که ضایع نکنی آن دم را
زیرا که دگر چنان دمی کمیابی
< رباعی شمارهٔ ۱۸۴۸...
رباعی شمارهٔ ۱۸۴۶... >
