دوش از سر عاشقی و از مشتاقی
میکردم التماس می از ساقی
چون جاه و جمال خویش بنمود به من
من نیست شدم بماند ساقی ساقی
< رباعی شمارهٔ ۱۸۷۸...
رباعی شمارهٔ ۱۸۷۶... >
