عید آمد و هرکس قدری مقداری
آراسته خود را ز پی دیداری
ما را چو توئی عید بکن تیماری
ای خلعت گل فکنده بر هر خاری
< رباعی شمارهٔ ۱۹۰۸...
رباعی شمارهٔ ۱۹۰۶... >
