غمهای مرا همه بناغم داری
واندر غم خود همچو بناغم داری
گویی که تراام و چرا غم داری
ترسم که نباشی و چراغم داری
< رباعی شمارهٔ ۱۹۱۰...
رباعی شمارهٔ ۱۹۰۸... >
