گر سوزش سینه را به کس میداری
وز مهر ضمیر پر هوس میداری
باید که چو نالهٔ تو آرام دلست
آن ناله قرین هر نفس میداری
< رباعی شمارهٔ ۱۹۲۰...
رباعی شمارهٔ ۱۹۱۸... >
