گر من مستم ز روی بدکرداری
ای خواجه برو تو عاقل و هشیاری
تو غره به طاعتی و طاعت داری
این آن سر پل نیست که میپنداری
< رباعی شمارهٔ ۱۹۲۸...
رباعی شمارهٔ ۱۹۲۶... >