مائیم و هوای روی شاهنشاهی
در آب حیات عشق او چون ماهی
بیگاه شده است روز ما را صبح است
فریاد از این ولولهٔ بیگاهی
< رباعی شمارهٔ ۱۹۵۳...
رباعی شمارهٔ ۱۹۵۱... >