من من نیم و اگر دمی من منمی
این عالم چو ذره بر هم زنمی
گر آن منمی که دل ز من برکنده است
خود را چو درخت از زمین برکنمی
< رباعی شمارهٔ ۱۹۶۷...
رباعی شمارهٔ ۱۹۶۵... >