مهمان دو دیده شد خیالت گذری
در دیده وطن ساخت ز نیکو گهری
ساقی خیال شد دو دیده میگفت
مهمان منی به آب چندان که خوری
< رباعی شمارهٔ ۱۹۶۹...
رباعی شمارهٔ ۱۹۶۷... >
