میدان و مگو تا نشود رسوائی
زیبائی مرد هست در تنهائی
گفتا که چه حاجتست اینجا ملکی است
کو موی همی شکافد از بینائی
< رباعی شمارهٔ ۱۹۷۰...
رباعی شمارهٔ ۱۹۶۸... >
