میفرماید خدا که ای هرجائی
از عام ببر که خاص آن مائی
با ما خو کن که عاقبت آن دلدار
پیشت آید شبانگه تنهائی
< رباعی شمارهٔ ۱۹۷۱...
رباعی شمارهٔ ۱۹۶۹... >
