Logo




 

غزل شمارهٔ ۷۵۳

هم لبان می‌فروشت باده را ارزان کند

هم دو چشم شوخ مستت رطل را گردان کند

هم جهان را نور بخشد آفتاب روی تو

زهر را تریاق سازد کفر را ایمان کند

هر که را در چشم آرد چشم او روشن شود

هر که را از جان برآرد عرقه جانان کند

چونک بر کرسی برآید پادشاه روح او

چرخ را برهم دراند عرش را لرزان کند

آنک از حاجت نظر دارد به کاسه هر کسی

لطف او برگیرد و همکاسه سلطان کند