عار بادا جهانیان را عار
از دو سه ماده ابله طرار
شکلک زاهدان ولی ز درون
لیس فی الدار سیدی دیار
به دو پول سیاه بتوان یافت
زین چنین خربطان دو سه خروار
< غزل شمارهٔ ۱۱۶۴
غزل شمارهٔ ۱۱۶۲ >