Logo




 

غزل شمارهٔ ۱۳۶۴

ایها النور فی الفؤاد تعال

غایه الجد و المراد تعال

انت تدری حیاتنا بیدیک

لا تضیق علی العباد تعال

ایها العشق ایها المعشوق

حل عن الصد و العناد تعال

یا سلیمان ذی الهداهد لک

فتفقد بالافتقاد تعال

ایها السابق الذی سبقت

منک مصدوقه الوداد تعال

فمن الهجر ضجت الارواح

انجر العود یا معاد تعال

استر العیب و ابذل المعروف

هکذا عاده الجواد تعال

چه بود پارسی تعال بیا

یا بیا یا بده تو داد تعال

چون بیایی زهی گشاد و مراد

چون نیایی زهی کساد تعال

ای گشاد عرب قباد عجم

تو گشایی دلم به یاد تعال

ای درونم تعال گویان تو

وی ز بود تو بود و باد تعال

طفت فیک البلاد یا قمرا

بی‌محیطا و بالبلاد تعال

انت کالشمس اذ دنت و نأت

یا قریبا علی العباد تعال