در عشق قدیم سال خوردیم
وز گفت حسود برنگردیم
زین دمدمه‌ها زنان بترسند
بر ما تو مخوان که مرد مردیم
مردانه کنیم کار مردان
پنهان نکنیم آنچ کردیم
ما را تو به زرد و سرخ مفریب
کز خنجر عشق روی زردیم
بر درد هزار آفرین باد
باقی بر ما که یار دردیم
< غزل شمارهٔ ۱۵۷۲
غزل شمارهٔ ۱۵۷۰ >
