Logo




 

غزل شمارهٔ ۱۶۲۷

نظری به کار من کن که ز دست رفت کارم

به کسم مکن حواله که بجز تو کس ندارم

چه کمی درآید آخر به شرابخانه تو

اگر از شراب وصلت ببری ز سر خمارم

چو نیم سزای شادی ز خودم مدار بی‌غم

که در این میان همیشه غم توست غمگسارم