غزل شمارهٔ ۲۰۱۱
جان جانهایی تو جان را برشکن
کس تویی دیگر کسان را برشکن
گوهر باقی درآ در دیده‌ها
سنگ بستان باقیان را برشکن
ز آسمان حق بتاب ای آفتاب
اختران آسمان را برشکن
غیب‌دان کن سینه‌های خلق را
سینه‌های عیب‌دان را برشکن
بانشان از بی‌نشان پرده شده
بی‌نشانی هر نشان را برشکن
روز مطلق کن شب تاریک را
بارنامه پاسبان را برشکن
شمس تبریز آفتابی آفتاب
شمع جان و شمعدان را برشکن