| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ | |
| وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا (١)سوگند به اسبان دونده ای که همهمه کنان [به سوی جنگ] می تازند | 100:1 |
| فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا (٢)و سوگند به اسبانی که با کوبیدن سمشان از سنگ ها جرقه می جهانند | 100:2 |
| فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا (٣)و سوگند به سوارانی که هنگام صبح غافل گیرانه به دشمن هجوم می برند | 100:3 |
| فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا (٤)و به وسیله آن هجوم، گرد و غبار فراوانی بر انگیزند | 100:4 |
| فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا (٥)و ناگاه در آن وقت در میان گروهی دشمن در آیند؛ | 100:5 |
| إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ (٦)[که] قطعاً انسان نسبت به پروردگارش بسیار ناسپاس است، | 100:6 |
| وَإِنَّهُ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدٌ (٧)و بی تردید خود او بر این ناسپاسی گواه است، | 100:7 |
| وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ (٨)و همانا او نسبت به ثروت و مال سخت علاقه مند است [و به این سبب بخل می ورزد.] | 100:8 |
| أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ (٩)آیا نمی داند هنگامی که آنچه در گورهاست برانگیخته شود. | 100:9 |
| وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ (١٠)و آنچه در سینه هاست پدیدار گردد، | 100:10 |
| إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ (١١)بی تردید در آن روز پروردگارشان نسبت به آنان آگاه است [و بر پایه اعمال نیک و بدشان به آنان پاداش و کیفر دهد.] | 100:11 |
