سوره القارعة
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ | |
| الْقَارِعَةُ (١)قارعه. | 101:1 |
| مَا الْقَارِعَةُ (٢)چيست قارعه؟ | 101:2 |
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ (٣)و تو چه دانى كه قارعه چيست؟ | 101:3 |
| يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ (٤)روزى است كه مردم چون پروانگان پراكنده باشند، | 101:4 |
| وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ (٥)و كوه‌ها چون پشم‌زده شده. | 101:5 |
| فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ (٦)اما هر كه كفّه ترازويش سنگين باشد، | 101:6 |
| فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَاضِيَةٍ (٧)در يك زندگى پسنديده است. | 101:7 |
| وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ (٨)و اما هر كه كفه ترازويش سبك باشد، | 101:8 |
| فَأُمُّهُ هَاوِيَةٌ (٩)جايگاهش در هاويه است. | 101:9 |
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِيَهْ (١٠)و تو چه دانى كه هاويه چيست؟ | 101:10 |
| نَارٌ حَامِيَةٌ (١١)آتشى است در نهايت گرمى. | 101:11 |