بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ | |
وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا (١)سوگند به بادهايى كه خاك مىپراكنند. | 51:1 |
فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا (٢)سوگند به ابرهاى گرانبار. | 51:2 |
فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا (٣)سوگند به كشتيهايى كه به آسانى روانند، | 51:3 |
فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا (٤)و سوگند به فرشتگانى كه تقسيمكننده كارهايند. | 51:4 |
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ (٥)كه آنچه شما را وعده مىدهند راست است، | 51:5 |
وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ (٦)و روز جزا آمدنى است. | 51:6 |
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُكِ (٧)و سوگند به آسمان كه آراسته به ستارگان است، | 51:7 |
إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ (٨)كه شما سخن گونهگون مىگوييد. | 51:8 |
يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ (٩)از حق منصرف گردد آن كه منصرفش خواستهاند. | 51:9 |
قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ (١٠)مرگ باد بر آن دروغگويان: | 51:10 |
الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ (١١)آنان كه به غفلت در جهل فروماندهاند. | 51:11 |
يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ (١٢)مىپرسند روز جزا كى خواهد بود؟ | 51:12 |
يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ (١٣)روزى است كه بر آتش، عذابشان مىكنند. | 51:13 |
ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَٰذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ (١٤)عذاب خود را بچشيد: اين است آن چيزى كه به شتاب مىطلبيديد. | 51:14 |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (١٥)پرهيزگاران در باغها و كنار چشمهساران باشند. | 51:15 |
آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُحْسِنِينَ (١٦)آنچه را خدا ارزانيشان داشته است گرفتهاند. زيرا پيش از آن نيكوكار بودند، | 51:16 |
كَانُوا قَلِيلًا مِنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ (١٧)اندكى از شب را مىخوابيدند، | 51:17 |
وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ (١٨)و به هنگام سحر استغفار مىكردند، | 51:18 |
وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ (١٩)و در اموالشان براى سائل و محروم حقى بود. | 51:19 |
وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِلْمُوقِنِينَ (٢٠)و در زمين براى اهل يقين عبرتهايى است، | 51:20 |
وَفِي أَنْفُسِكُمْ ۚ أَفَلَا تُبْصِرُونَ (٢١)و نيز در وجود خودتان. آيا نمىبينيد؟ | 51:21 |
وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ (٢٢)و رزق شما و هر چه به شما وعده شده در آسمان است. | 51:22 |
فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنْطِقُونَ (٢٣)پس سوگند به پروردگار آسمانها و زمين كه اين سخن، آنچنان كه سخن مىگوييد، حتمى است. | 51:23 |
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ (٢٤)آيا داستان مهمانان گرامى ابراهيم به تو رسيده است؟ | 51:24 |
إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا ۖ قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ (٢٥)آنگاه كه نزد او آمدند و گفتند: سلام. گفت: سلام، شما مردمى ناشناختهايد. | 51:25 |
فَرَاغَ إِلَىٰ أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ (٢٦)در نهان و شتابان نزد كسان خود رفت و گوساله فربهى آورد. | 51:26 |
فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ (٢٧)طعام را به نزدشان گذاشت و گفت: چرا نمىخوريد؟ | 51:27 |
فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً ۖ قَالُوا لَا تَخَفْ ۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ (٢٨)و از آنها بيمناك شد. گفتند: مترس. و او را به فرزندى دانا مژده دادند. | 51:28 |
فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ (٢٩)و زنش فريادزنان آمد و بر روى زد و گفت: من پير زالى نازايم. | 51:29 |
قَالُوا كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ (٣٠)گفتند: پروردگار تو اينچنين گفته است. و او حكيم و داناست. | 51:30 |
قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ (٣١)گفت: اى رسولان، به چه كار آمدهايد؟ | 51:31 |
قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُجْرِمِينَ (٣٢)گفتند: ما را بر مردمى تبهكار فرستادهاند، | 51:32 |
لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِنْ طِينٍ (٣٣)تا تكههاى كلوخ بر سرشان بباريم، | 51:33 |
مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ (٣٤)كه بر آنها از جانب پروردگارت براى متجاوزان نشان گذاشتهاند. | 51:34 |
فَأَخْرَجْنَا مَنْ كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (٣٥)پس همه كسانى را كه ايمان آورده بودند بيرون برديم. | 51:35 |
فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِنَ الْمُسْلِمِينَ (٣٦)و در آن شهر جز يك خانه از فرمانبرداران نيافتيم. | 51:36 |
وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (٣٧)و در آن سرزمين براى كسانى كه از عذاب دردآور مىترسند نشانى باقى گذاشتيم. | 51:37 |
وَفِي مُوسَىٰ إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ (٣٨)و عبرتى است در موسى آنگاه كه او را با برهانى آشكار نزد فرعون فرستاديم. | 51:38 |
فَتَوَلَّىٰ بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ (٣٩)و او با همه نيرويش اعراض كرد و گفت: جادوگرى است يا ديوانهاى. | 51:39 |
فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ (٤٠)او و لشكرهايش را فروگرفتيم و به دريا افكنديم. و او مستوجب ملامت بود. | 51:40 |
وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ (٤١)و نيز عبرتى است در قوم عاد آنگاه كه باد عقيم را بر آنها فرستاديم. | 51:41 |
مَا تَذَرُ مِنْ شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ (٤٢)بر هيچ چيز نوزيد مگر آنكه چون استخوانى پوسيدهاش بر جاى نهاد. | 51:42 |
وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّىٰ حِينٍ (٤٣)و نيز عبرتى است در قوم ثمود آنگاه كه به آنها گفته شد: تا زمانى چند برخوردار شويد. | 51:43 |
فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنْظُرُونَ (٤٤)آنان از فرمان پروردگارشان سرباز زدند و همچنان كه مىنگريستند صاعقه فروگرفتشان. | 51:44 |
فَمَا اسْتَطَاعُوا مِنْ قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنْتَصِرِينَ (٤٥)ايستادن نتوانستند و ياراى انتقام نداشتند. | 51:45 |
وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ (٤٦)و از پيش قوم نوح را فروگرفتيم، كه قومى نافرمان بودند. | 51:46 |
وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ (٤٧)و آسمان را به نيرو برافراشتيم و حقا كه ما تواناييم. | 51:47 |
وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ (٤٨)و زمين را گسترديم، و چه نيكو گسترندگانيم. | 51:48 |
وَمِنْ كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (٤٩)و از هر چيز جفتى بيافريدهايم، باشد كه عبرت گيريد. | 51:49 |
فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ (٥٠)پس به سوى خداوند بگريزيد. من شما را از جانب او بيمدهندهاى آشكارم. | 51:50 |
وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۖ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ (٥١)و با خداى يكتا خداى ديگرى را مپرستيد. من شما را از جانب او بيمدهندهاى آشكارم. | 51:51 |
كَذَٰلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ (٥٢)بدين سان بر آنهايى كه از اين پيش بودند پيامبرى مبعوث نشد جز آنكه گفتند: جادوگرى است، يا ديوانهاى است. | 51:52 |
أَتَوَاصَوْا بِهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ (٥٣)آيا بدين كار يكديگر را وصيت كرده بودند؟ نه، خود مردمى طاغى بودند. | 51:53 |
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنْتَ بِمَلُومٍ (٥٤)پس، از آنها رويگردان شو. كس تو را ملامت نخواهد كرد. | 51:54 |
وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَىٰ تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ (٥٥)اندرز بده كه اندرز، مؤمنان را سودمند افتد. | 51:55 |
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ (٥٦)جن و انس را جز براى پرستش خود نيافريدهام. | 51:56 |
مَا أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَنْ يُطْعِمُونِ (٥٧)از آنها رزقى نمىخواهم و نمىخواهم كه مرا اطعام كنند. | 51:57 |
إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ (٥٨)خداست روزىدهنده. و اوست صاحب نيرويى سخت استوار. | 51:58 |
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ (٥٩)اين ستمكاران را از عذاب بهرهاى است همانند بهرهاى كه يارانشان داشتند. پس به شتاب چيزى از من نخواهند. | 51:59 |
فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ (٦٠)واى بر كافران، از آن روز كه آنها را وعده دادهاند. | 51:60 |