بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ | |
وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا (١)سوگند به بادهايى كه ابر و خاك را مىپراكنند | 51:1 |
فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا (٢)و قسم به ابرهاى گرانبار [از باران] | 51:2 |
فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا (٣)و قسم به كشتىها كه به آسانى روانند | 51:3 |
فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا (٤)و سوگند به [فرشتگان] تقسيم كنندهى كار | 51:4 |
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ (٥)كه آنچه وعده داده مىشويد حتما راست است | 51:5 |
وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ (٦)و [روز] پاداش حتما واقع شدنى است | 51:6 |
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُكِ (٧)سوگند به آسمان كه داراى مسيرها و زينتهاست | 51:7 |
إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ (٨)كه شما [در مورد پيامهاى قرآن] در گفتارى مختلف و گوناگونيد | 51:8 |
يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ (٩)كسى از [ايمان به] آن منحرف مىشود كه [از حق] منحرف شده باشد | 51:9 |
قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ (١٠)مرگ بر دروغپردازان | 51:10 |
الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ (١١)همانان كه در گرداب جهالت فرو رفته و بىخبرند | 51:11 |
يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ (١٢)مىپرسند: روز جزا چه وقت است | 51:12 |
يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ (١٣)روزى كه آنها بر آتش [عذاب] عقوبت مىشوند | 51:13 |
ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَٰذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ (١٤)عذابتان را بچشيد، اين همان است كه بدان عجله مىكرديد | 51:14 |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (١٥)همانا پرهيزگاران در باغها و چشمهسارانند | 51:15 |
آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُحْسِنِينَ (١٦)در حالى كه آنچه را پروردگارشان به آنها عطا فرموده دريافت مىكنند آنها پيش از اين نيكوكار بودند | 51:16 |
كَانُوا قَلِيلًا مِنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ (١٧)و آنها كمى از شب را مىخفتند | 51:17 |
وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ (١٨)و در سحرگاهان استغفار مىكردند | 51:18 |
وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ (١٩)و در اموالشان سهمى براى سائل و محروم بود | 51:19 |
وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِلْمُوقِنِينَ (٢٠)و در زمين براى اهل يقين نشانههايى است | 51:20 |
وَفِي أَنْفُسِكُمْ ۚ أَفَلَا تُبْصِرُونَ (٢١)و نيز در وجود خودتان. پس آيا نمىبينيد | 51:21 |
وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ (٢٢)و روزى شما و آنچه وعده داده مىشويد در آسمان است | 51:22 |
فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنْطِقُونَ (٢٣)پس سوگند به پروردگار آسمان و زمين كه اين سخن درست مثل اين كه شما سخن مىگوييد حق است | 51:23 |
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ (٢٤)آيا خبر مهمانان ارجمند ابراهيم به تو رسيده است | 51:24 |
إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا ۖ قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ (٢٥)آنگاه كه بر او وارد شدند پس گفتند سلام [بر تو]. گفت: سلام! [بر شما كه] گروهى ناشناسيد | 51:25 |
فَرَاغَ إِلَىٰ أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ (٢٦)پس آهسته به سوى خانوادهى خويش رفت و گوسالهاى فربه [و بريان] آورد | 51:26 |
فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ (٢٧)پس آن را به نزدشان برد [ولى با تعجب ديد دست به غذا نمىبرند.] گفت: آيا غذا نمىخوريد | 51:27 |
فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً ۖ قَالُوا لَا تَخَفْ ۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ (٢٨)پس [در دلش] از آنان بيمناك شد. گفتند: مترس، و او را به [تولد] پسرى دانا مژده دادند | 51:28 |
فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ (٢٩)و زنش فريادكنان سر رسيد و بر صورت خود زد و گفت: زنى پير نازا [چگونه بزايد] | 51:29 |
قَالُوا كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ (٣٠)گفتند: پروردگارت چنين گفته است. همانا او حكيم داناست | 51:30 |
قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ (٣١)[ابراهيم] گفت: اى فرستادگان [خدا]! مأموريت شما چيست | 51:31 |
قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُجْرِمِينَ (٣٢)گفتند: ما به سوى مردمى پليدكار فرستاده شدهايم | 51:32 |
لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِنْ طِينٍ (٣٣)تا سنگهايى از گل بر سرشان فرو فرستيم | 51:33 |
مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ (٣٤)[كه] نزد پروردگارت براى تجاوزكاران، نشاندار شدهاند | 51:34 |
فَأَخْرَجْنَا مَنْ كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (٣٥)پس هر كه از مؤمنان در آن [شهرها] بود بيرون برديم | 51:35 |
فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِنَ الْمُسْلِمِينَ (٣٦)اما از مسلمانان جز يك خانه در آن جا نيافتيم | 51:36 |
وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (٣٧)و در آن جا براى آنها كه از عذاب دردناك مىترسند نشانى بر جاى گذاشتيم | 51:37 |
وَفِي مُوسَىٰ إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ (٣٨)و در [ماجراى] موسى [نيز نشانه و عبرتى است] آنگاه كه او را با حجتى آشكار به سوى فرعون فرستاديم | 51:38 |
فَتَوَلَّىٰ بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ (٣٩)پس [فرعون] با اركان [و نيروى] خود روى برتافت و گفت: [اين شخص] ساحرى يا ديوانهاى است | 51:39 |
فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ (٤٠)پس او و سپاهيانش را گرفتيم و آنها را در دريا افكنديم در حالى كه او [در آخرين لحظه] ملامتگر [خويش] بود | 51:40 |
وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ (٤١)و در [ماجراى] عاد [نيز عبرتى است] آنگاه كه بر سر آنها باد مهلك فرستاديم | 51:41 |
مَا تَذَرُ مِنْ شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ (٤٢)بر هيچ چيزى نمىگذشت مگر اين كه آن را چون استخوان پوسيده مىگرداند | 51:42 |
وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّىٰ حِينٍ (٤٣)و در [ماجراى] ثمود [نيز عبرتى است] آنگاه كه به ايشان گفته شد: تا چندى برخوردار شويد [كه به حسابتان خواهيم رسيد] | 51:43 |
فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنْظُرُونَ (٤٤)تا [آن كه] از فرمان پروردگار خود سر برتافتند، پس در حالى كه آنها مىنگريستند صاعقه آنها را گرفت | 51:44 |
فَمَا اسْتَطَاعُوا مِنْ قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنْتَصِرِينَ (٤٥)[چنان بر زمين افتادند] كه نه توانستند برخيزند و نه از خود دفاع كنند | 51:45 |
وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ (٤٦)و از پيش، قوم نوح را [كيفر نموديم، زيرا] آنان قومى نافرمان بودند | 51:46 |
وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ (٤٧)و آسمان را با دستان [قدرت] خود بنا نهاديم و البته ما گسترش دهنده [ى آن] هستيم | 51:47 |
وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ (٤٨)و زمين را گسترديم و نيكو گسترندگانى هستيم | 51:48 |
وَمِنْ كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (٤٩)و از هر چيزى دو زوج آفريديم، اميد كه شما عبرت گيريد | 51:49 |
فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ (٥٠)پس به سوى خدا بگريزيد كه من شما را از طرف او بيم دهندهاى آشكارم | 51:50 |
وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۖ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ (٥١)و با خدا معبود ديگرى قرار مدهيد به راستى من از جانب او براى شما هشدار دهندهاى آشكارم | 51:51 |
كَذَٰلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ (٥٢)همچنين، براى كسانى كه پيش از آنها بودند هيچ پيامبرى نيامد جز اين كه گفتند: ساحرى يا ديوانهاى است | 51:52 |
أَتَوَاصَوْا بِهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ (٥٣)آيا همديگر را به اين [سخن] سفارش كرده بودند؟ [نه،] بلكه آنان مردمى سركش بودند | 51:53 |
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنْتَ بِمَلُومٍ (٥٤)پس از آنها روى بگردان كه تو مورد ملامت نخواهى بود | 51:54 |
وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَىٰ تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ (٥٥)و اندرز ده كه اندرز، مؤمنان را سود مىبخشد | 51:55 |
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ (٥٦)و جن و انس را نيافريدم مگر براى اين كه مرا بندگى كنند | 51:56 |
مَا أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَنْ يُطْعِمُونِ (٥٧)از آنان هيچ روزيى نمىخواهم، و نمىخواهم كه مرا اطعام كنند | 51:57 |
إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ (٥٨)همانا خداوند، خود روزىرسان و صاحب قدرت و توانمند است | 51:58 |
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ (٥٩)پس براى كسانى كه ستم كردند، سهم بزرگى از عذاب است همانند سهم يارانشان [از ستمگران گذشته]، بنابر اين عجله نكنند | 51:59 |
فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ (٦٠)پس واى بر كسانى كه كافر شدند از آن روزشان كه وعده داده مىشوند | 51:60 |