| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ | |
| وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا (١)سوگند به بادهاى‌دمنده كه پراكنده مى‌كنند- خاك و جز آن را- پراكندنى | 51:1 |
| فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا (٢)و سوگند به ابرهاى باردار- به باران- | 51:2 |
| فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا (٣)و سوگند به كشتيها كه به آسانى روانند | 51:3 |
| فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا (٤)و سوگند به بخش‌كنندگان كار- فرشتگانى كه تقسيم‌كننده كارهاى مربوط به خودند- | 51:4 |
| إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ (٥)كه هر آينه آنچه وعده داده مى‌شويد راست است. | 51:5 |
| وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ (٦)و همانا كيفر و پاداش- حساب و جزا- فرارسيدنى و بودنى است. | 51:6 |
| وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُكِ (٧)و سوگند به آسمان داراى راه‌ها- يا آراسته به ستارگان-. | 51:7 |
| إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ (٨)هر آينه شما در گفتارى گونه‌گونه‌ايد. | 51:8 |
| يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ (٩)از آن- حق- گردانيده مى‌شود آن كس كه گردانيده شده است. | 51:9 |
| قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ (١٠)مرگ بر آن دروغزنان- كه سخن به گمان و تخمين مى‌گويند-. | 51:10 |
| الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ (١١)آنان كه در گرداب [نادانى و گمراهى] فرورفته [و از حق] غافل و بى‌خبرند. | 51:11 |
| يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ (١٢)مى‌پرسند روز پاداش كى خواهد بود؟ | 51:12 |
| يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ (١٣)روزى [است] كه در آتش دوزخ به عذاب سوخته شوند. | 51:13 |
| ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَٰذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ (١٤)عذاب سوختن خود را بچشيد، اين همان است كه به شتاب مى‌خواستيد. | 51:14 |
| إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (١٥)همانا پرهيزگاران در بوستانها و چشمه‌هاى آب باشند. | 51:15 |
| آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُحْسِنِينَ (١٦)گيرنده‌اند آنچه را خداى بديشان دهد- از نعمتها-، زيرا پيش از اين نيكوكار بودند. | 51:16 |
| كَانُوا قَلِيلًا مِنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ (١٧)اندكى از شب را مى‌خفتند- و بيشتر آن را به نماز و عبادت برمى‌خاستند-. | 51:17 |
| وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ (١٨)و سحرگاهان آمرزش مى‌خواستند. | 51:18 |
| وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ (١٩)در مالهاشان براى خواهنده نيازمند و تنگ‌روزى بى‌بهره حقى بود- زكات و صدقه-. | 51:19 |
| وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِلْمُوقِنِينَ (٢٠)و در زمين اهل يقين را نشانه‌هاست. | 51:20 |
| وَفِي أَنْفُسِكُمْ ۚ أَفَلَا تُبْصِرُونَ (٢١)و نيز در خودتان، آيا نمى‌نگريد؟ | 51:21 |
| وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ (٢٢)و روزى شما- يعنى اسباب روزى شما كه باران است- و آنچه وعده داده مى‌شويد- ثواب الهى و بهشت- در آسمان است. | 51:22 |
| فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنْطِقُونَ (٢٣)سوگند به پروردگار آسمان و زمين كه اين سخن راست است همچنانكه شما سخن مى‌گوييد. | 51:23 |
| هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ (٢٤)آيا داستان مهمانان گرامى ابراهيم به تو رسيده است؟ | 51:24 |
| إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا ۖ قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ (٢٥)آنگاه كه بر او در آمدند و سلام گفتند، گفت: سلام، گروهى ناشناخته‌ايد. | 51:25 |
| فَرَاغَ إِلَىٰ أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ (٢٦)پس پنهانى به نزد خانواده خود رفت و گوساله فربهى- بريان شده- بياورد. | 51:26 |
| فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ (٢٧)پس آن را نزد آنان گذاشت و گفت: آيا نمى‌خوريد؟- و نخوردند-. | 51:27 |
| فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً ۖ قَالُوا لَا تَخَفْ ۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ (٢٨)پس، از آنان بيمى به دل گرفت. گفتند: مترس [ما فرشتگانيم]. و او را به پسرى دانا مژده دادند. | 51:28 |
| فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ (٢٩)پس زنش- ساره- فريادكنان پيش آمد و بر روى خود زد و گفت: پيرزنى نازا [چگونه بزايد و پسرى آورد]؟! | 51:29 |
| قَالُوا كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ (٣٠)گفتند: پروردگار تو چنين گفته است، كه اوست با حكمت و دانا. | 51:30 |
| قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ (٣١)گفت: اكنون كار شما اى فرستادگان، چيست؟ | 51:31 |
| قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُجْرِمِينَ (٣٢)گفتند: ما به سوى مردمى بزهكار فرستاده شده‌ايم، | 51:32 |
| لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِنْ طِينٍ (٣٣)تا بر آنها سنگى از گل- كلوخ- بفرستيم- فرو ريزيم-، | 51:33 |
| مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ (٣٤)كه نزد پروردگارت براى گزافكاران نشان‌كرده شده. | 51:34 |
| فَأَخْرَجْنَا مَنْ كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (٣٥)پس هر كه را از مؤمنان در آن [شهر] بود بيرون برديم. | 51:35 |
| فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِنَ الْمُسْلِمِينَ (٣٦)اما از مسلمانان جز يك خانه- يعنى خانواده لوط- در آنجا نيافتيم. | 51:36 |
| وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (٣٧)و در آنجا براى كسانى كه از عذاب دردناك مى‌ترسند نشانه و عبرتى گذاشتيم. | 51:37 |
| وَفِي مُوسَىٰ إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ (٣٨)و در [داستان] موسى [نيز نشانه و عبرتى است] آنگاه كه او را با حجتى روشن و آشكار به نزد فرعون فرستاديم. | 51:38 |
| فَتَوَلَّىٰ بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ (٣٩)پس با نيروى- سپاه- خود روى برتافت و گفت: [اين موسى] جادوگر است يا ديوانه. | 51:39 |
| فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ (٤٠)پس او و لشكرش را بگرفتيم و در دريا افكنديم، و او سزاوار سرزنش بود. | 51:40 |
| وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ (٤١)و نيز در [داستان] عاد- قوم هود- آنگاه كه بر آنها باد نازا فرستاديم. | 51:41 |
| مَا تَذَرُ مِنْ شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ (٤٢)هيچ چيزى را [از عاديان] كه بر آن بگذشت فرو نگذاشت مگر آنكه آن را خرد و تباه كرد. | 51:42 |
| وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّىٰ حِينٍ (٤٣)و نيز در [داستان] ثمود- قوم صالح- آنگاه كه به آنها گفته شد تا هنگامى- سه روز پس از كشتن آن شتر- برخوردارى گيريد- مهلت داريد-. | 51:43 |
| فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنْظُرُونَ (٤٤)آنان از فرمان پروردگارشان سرپيچى كردند پس صاعقه- آتش آسمانى- بگرفتشان در حالى كه خود مى‌نگريستند- يا انتظار مى‌بردند-. | 51:44 |
| فَمَا اسْتَطَاعُوا مِنْ قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنْتَصِرِينَ (٤٥)پس برخاستن نتوانستند و ياراى دفاع از خود نداشتند. | 51:45 |
| وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ (٤٦)و قوم نوح را پيش از اين- پيش از عاد و ثمود- [هلاك كرديم]، زيرا مردمى بدكار و نافرمان بودند. | 51:46 |
| وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ (٤٧)و آسمان را به نيرو برافراشتيم و هر آينه ما تواناييم- يا گسترش‌دهنده‌ايم-. | 51:47 |
| وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ (٤٨)و زمين را گسترانيديم و چه نيكو گسترانيده‌ايم. | 51:48 |
| وَمِنْ كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (٤٩)و از هر چيزى دو گونه- كه يكى جفت ديگرى است- آفريديم، باشد كه ياد كنيد و پند گيريد. | 51:49 |
| فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ (٥٠)پس به سوى خداى بگريزيد- به خداى باز گرديد- همانا من از سوى او شما را بيم‌دهنده‌اى آشكارم. | 51:50 |
| وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۖ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ (٥١)و با خداى يكتا خدايى ديگر مگيريد، همانا من از سوى او شما را بيم‌دهنده‌اى آشكارم. | 51:51 |
| كَذَٰلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ (٥٢)همچنين بدان كسان نيز كه پيش از اينان- كفار مكه- بودند هيچ پيامبرى نيامد مگر آنكه گفتند: جادوگر است يا ديوانه. | 51:52 |
| أَتَوَاصَوْا بِهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ (٥٣)آيا يكديگر را بدين [سخن] سفارش كرده بودند؟ [نه،] بلكه آنها مردمى سركش بودند. | 51:53 |
| فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنْتَ بِمَلُومٍ (٥٤)پس، از آنان روى گردان، كه در خور سرزنش نيستى- زيرا تكليف خود را انجام داده‌اى-. | 51:54 |
| وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَىٰ تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ (٥٥)و يادآورى كن و پند ده، كه يادآورى و پند، مؤمنان را سود دارد. | 51:55 |
| وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ (٥٦)و پريان و آدميان را نيافريدم مگر تا مرا [به يگانگى] بپرستند. | 51:56 |
| مَا أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَنْ يُطْعِمُونِ (٥٧)از آنان روزيى نمى‌خواهم و نمى‌خواهم كه مرا طعام دهند | 51:57 |
| إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ (٥٨)زيرا خداست روزى‌دهنده و با نيرو و توانمند. | 51:58 |
| فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ (٥٩)همانا كسانى را كه [با كفر ورزيدن به خود] ستم كردند بهره‌اى است از عذاب همانند بهره ياران [گذشته] آنها. پس [آن را] به شتاب از من نخواهند. | 51:59 |
| فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ (٦٠)پس واى بر كافران از آن روزشان كه وعده داده مى‌شوند- روز رستاخيز-. | 51:60 |
