| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ | |
| اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانْشَقَّ الْقَمَرُ (١)رستاخيز نزديك شد و ماه بشكافت. | 54:1 |
| وَإِنْ يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَيَقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ (٢)و اگر نشانه‌اى- معجزه‌اى- ببينند روى بگردانند و گويند: اين جادويى است نيرومند. | 54:2 |
| وَكَذَّبُوا وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَهُمْ ۚ وَكُلُّ أَمْرٍ مُسْتَقِرٌّ (٣)و دروغ انگاشتند و پيرو خواهشهاى [دل] خويش شدند و هر كارى [به جاى خود] قرار مى‌گيرد- نيكى به نيكان و بدى به بدان-. | 54:3 |
| وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مِنَ الْأَنْبَاءِ مَا فِيهِ مُزْدَجَرٌ (٤)و هر آينه از خبرها آنچه در آن، مايه [پندگرفتن و] بازايستادن است بديشان آمده است. | 54:4 |
| حِكْمَةٌ بَالِغَةٌ ۖ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ (٥)[آن پندها] حكمتى است رسا، ولى بيم‌كنندگان [چون امتهاشان نشنوند و كار نبندند] چه سودى توانند رسانيد؟ | 54:5 |
| فَتَوَلَّ عَنْهُمْ ۘ يَوْمَ يَدْعُ الدَّاعِ إِلَىٰ شَيْءٍ نُكُرٍ (٦)پس، از آنان روى بگردان [و چشم مى‌دار] روزى را كه آن خواننده [آنان را] به چيزى سخت ناخوش- دوزخ- فرامى‌خواند، | 54:6 |
| خُشَّعًا أَبْصَارُهُمْ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ كَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُنْتَشِرٌ (٧)چشمهاشان [از هول] فرو شده، از گورها بيرون آيند گويى ملخهايى پراكنده‌اند | 54:7 |
| مُهْطِعِينَ إِلَى الدَّاعِ ۖ يَقُولُ الْكَافِرُونَ هَٰذَا يَوْمٌ عَسِرٌ (٨)به سوى آن خواننده شتابانند. كافران گويند: اين روزى است دشوار. | 54:8 |
| كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَنَا وَقَالُوا مَجْنُونٌ وَازْدُجِرَ (٩)پيش از اينان قوم نوح تكذيب كردند بنده ما را دروغگو شمردند و گفتند: ديوانه است. و [او از دعوت به حق] باز داشته شد- به سبب آزار و سنگ‌زدن و تهديد-. | 54:9 |
| فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ (١٠)پس پروردگار خويش را بخواند كه من شكست يافته‌ام، پس انتقام گير. | 54:10 |
| فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمَاءِ بِمَاءٍ مُنْهَمِرٍ (١١)پس درهاى آسمان را به آبى ريزان بگشاديم. | 54:11 |
| وَفَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُيُونًا فَالْتَقَى الْمَاءُ عَلَىٰ أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ (١٢)و زمين را به چشمه‌هاى روان بشكافتيم پس آب [آسمان و زمين] بر كارى مقدر فراهم آمد. | 54:12 |
| وَحَمَلْنَاهُ عَلَىٰ ذَاتِ أَلْوَاحٍ وَدُسُرٍ (١٣)و او را بر [كشتى] داراى تخته‌ها و ميخها سوار كرديم | 54:13 |
| تَجْرِي بِأَعْيُنِنَا جَزَاءً لِمَنْ كَانَ كُفِرَ (١٤)كه به ديدار ما- زير نظر ما- مى‌رفت، تا پاداش كسى باشد كه به او كافر شدند- يعنى نوح | 54:14 |
| وَلَقَدْ تَرَكْنَاهَا آيَةً فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ (١٥)و هر آينه آن | 54:15 |
| فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ (١٦)پس [بنگر كه] عذاب و بيم‌دادن من چگونه بود؟ | 54:16 |
| وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ (١٧)و هر آينه قرآن را براى يادآورى و پندگرفتن آسان ساختيم، پس آيا يادآرنده و پندگيرنده‌اى هست؟ | 54:17 |
| كَذَّبَتْ عَادٌ فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ (١٨)قوم عاد [هود را] دروغگو انگاشتند پس [بنگر كه] عذاب و بيم‌دادن من چگونه بود؟ | 54:18 |
| إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ (١٩)ما بر آنها باد سرد و سخت را در روزى پيوسته شوم فرستاديم. | 54:19 |
| تَنْزِعُ النَّاسَ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ مُنْقَعِرٍ (٢٠)مردمان را برمى‌كند، گويى كه آنها خرمابنهايى بودند از بيخ بركنده شده. | 54:20 |
| فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ (٢١)پس [بنگر كه] عذاب و بيم‌دادن من چگونه بود؟ | 54:21 |
| وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ (٢٢)و هر آينه قرآن را براى يادآورى و پندگرفتن آسان ساختيم، پس آيا يادآرنده و پندگيرنده‌اى هست؟ | 54:22 |
| كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ (٢٣)قوم ثمود نيز بيم‌كنندگان را دروغگو انگاشتند. | 54:23 |
| فَقَالُوا أَبَشَرًا مِنَّا وَاحِدًا نَتَّبِعُهُ إِنَّا إِذًا لَفِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ (٢٤)و گفتند: آيا يك نفر آدمى از ميان خود- صالح- را پيروى كنيم؟! ما آنگاه در گمراهى و ديوانگى باشيم. | 54:24 |
| أَأُلْقِيَ الذِّكْرُ عَلَيْهِ مِنْ بَيْنِنَا بَلْ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٌ (٢٥)آيا از ميان همه ما ياد و پند- سخن و وحى خدا- بر او افكنده شده؟! بلكه او دروغ پردازى خودپسند و برترى‌جوست. | 54:25 |
| سَيَعْلَمُونَ غَدًا مَنِ الْكَذَّابُ الْأَشِرُ (٢٦)فردا خواهند دانست كه دروغ‌پرداز خودپسند كيست. | 54:26 |
| إِنَّا مُرْسِلُو النَّاقَةِ فِتْنَةً لَهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَاصْطَبِرْ (٢٧)ما ماده‌شترى براى آزمون آنان مى‌فرستيم پس [سرانجام] آنها را چشم مى‌دار و شكيبا باش. | 54:27 |
| وَنَبِّئْهُمْ أَنَّ الْمَاءَ قِسْمَةٌ بَيْنَهُمْ ۖ كُلُّ شِرْبٍ مُحْتَضَرٌ (٢٨)و آنان را آگاه كن كه آب ميانشان [و ميان ماده‌شتر] بخش‌بندى شده، هر نوبت آبشخور [صاحبش] حاضر آيد- يك روز براى آنها و يك روز براى شتر-. | 54:28 |
| فَنَادَوْا صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطَىٰ فَعَقَرَ (٢٩)پس يار خود را آواز دادند تا [سلاح] برگرفت و [ماده‌شتر را] پى كرد- كشت-. | 54:29 |
| فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ (٣٠)پس [بنگر كه] عذاب و بيم‌دادن من چگونه بود؟ | 54:30 |
| إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ صَيْحَةً وَاحِدَةً فَكَانُوا كَهَشِيمِ الْمُحْتَظِرِ (٣١)بر آنها تنها يك بانگ سخت فرستاديم، پس همچون كاهى كه صاحب آغل براى گوسفندان آماده مى‌كند- خرد و در هم شكسته- شدند. | 54:31 |
| وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ (٣٢)و هر آينه قرآن را براى يادآورى و پندگرفتن آسان ساختيم، پس آيا يادآرنده و پندگيرنده‌اى هست؟ | 54:32 |
| كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ (٣٣)قوم لوط بيم‌كنندگان را دروغگو شمردند. | 54:33 |
| إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ حَاصِبًا إِلَّا آلَ لُوطٍ ۖ نَجَّيْنَاهُمْ بِسَحَرٍ (٣٤)ما بر آنها بادى سنگبار فرستاديم مگر خاندان لوط را كه ايشان را سحرگاهان رهانيديم | 54:34 |
| نِعْمَةً مِنْ عِنْدِنَا ۚ كَذَٰلِكَ نَجْزِي مَنْ شَكَرَ (٣٥)تا نعمتى باشد از نزد ما اينگونه هر كه را سپاسدار است پاداش مى‌دهيم. | 54:35 |
| وَلَقَدْ أَنْذَرَهُمْ بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ (٣٦)و همانا [لوط] آنها را از عذاب سخت ما بيم داد، ولى با آن هشدارها- يا با بيم‌دهندگان- به ستيزه برخاستند. | 54:36 |
| وَلَقَدْ رَاوَدُوهُ عَنْ ضَيْفِهِ فَطَمَسْنَا أَعْيُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ (٣٧)و مهمانانش را از او خواستند- تا به آنان دست‌درازى كنند-، پس چشمانشان را كور كرديم، [و گفتيم:] اينك بچشيد عذاب و هشدارهاى مرا. | 54:37 |
| وَلَقَدْ صَبَّحَهُمْ بُكْرَةً عَذَابٌ مُسْتَقِرٌّ (٣٨)و همانا بامداد عذابى پايدار بديشان رسيد. | 54:38 |
| فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ (٣٩)پس بچشيد عذاب و هشدارهاى مرا. | 54:39 |
| وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ (٤٠)و همانا قرآن را براى يادآورى و پندگرفتن آسان ساختيم، پس آيا يادآرنده و پندگيرنده‌اى هست؟ | 54:40 |
| وَلَقَدْ جَاءَ آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ (٤١)و هر آينه فرعونيان را هشدارهاى من رسيد. | 54:41 |
| كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذْنَاهُمْ أَخْذَ عَزِيزٍ مُقْتَدِرٍ (٤٢)[ولى] همه نشانه‌هاى- سخنان و معجزه‌هاى- ما را دروغ انگاشتند، پس بگرفتيمشان گرفتن بى‌همتا تواناى نيرومند. | 54:42 |
| أَكُفَّارُكُمْ خَيْرٌ مِنْ أُولَٰئِكُمْ أَمْ لَكُمْ بَرَاءَةٌ فِي الزُّبُرِ (٤٣)آيا كافران شما- اهل مكه- از آنان بهترند يا براى شما در نبشته‌هاى آسمانى امان‌نامه‌اى [از عذاب] هست؟! | 54:43 |
| أَمْ يَقُولُونَ نَحْنُ جَمِيعٌ مُنْتَصِرٌ (٤٤)بلكه مى‌گويند: ما گروهى هستيم هميار- يا انتقام گيرنده-. | 54:44 |
| سَيُهْزَمُ الْجَمْعُ وَيُوَلُّونَ الدُّبُرَ (٤٥)بزودى آن جمع شكست مى‌خورند و پشت‌كرده مى‌گريزند. | 54:45 |
| بَلِ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَالسَّاعَةُ أَدْهَىٰ وَأَمَرُّ (٤٦)بلكه وعدگاهشان رستاخيز است و رستاخيز سخت‌تر و تلختر است. | 54:46 |
| إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ (٤٧)بزهكاران در گمراهى و آتش سوزانند. | 54:47 |
| يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي النَّارِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ (٤٨)روزى كه آنان را بر رويهاشان در آتش مى‌كشند، [و گويندشان:] بچشيد عذاب سودن دوزخ را | 54:48 |
| إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ (٤٩)همانا ما هر چيزى را به اندازه آفريديم. | 54:49 |
| وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ (٥٠)و فرمان ما نيست جز يكى- يك سخن-، همچون يك چشم بر هم‌زدن. | 54:50 |
| وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا أَشْيَاعَكُمْ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ (٥١)و هر آينه همانندان شما را- كه گمراه بودند- هلاك ساختيم، پس آيا يادآرنده و پندگيرنده‌اى هست؟ | 54:51 |
| وَكُلُّ شَيْءٍ فَعَلُوهُ فِي الزُّبُرِ (٥٢)و هر كارى كه كرده‌اند در نبشته‌ها- نامه‌هاى اعمال- هست. | 54:52 |
| وَكُلُّ صَغِيرٍ وَكَبِيرٍ مُسْتَطَرٌ (٥٣)و هر [كار] خرد و كلانى نوشته شده است. | 54:53 |
| إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ (٥٤)همانا پرهيزگاران در بوستانها و [كنار] جويها باشند. | 54:54 |
| فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ (٥٥)در نشستگاهى راستين- بهشت جاودان- نزد پادشاهى توانا- خداى متعال-. | 54:55 |
