| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ | |
| الْحَاقَّةُ (١)آن روز بر حق. | 69:1 |
| مَا الْحَاقَّةُ (٢)چيست آن روز بر حق؟ | 69:2 |
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ (٣)و چه دانى كه آن روز بر حق چيست؟ | 69:3 |
| كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ (٤)قوم ثمود و عاد روز رستاخيز را دروغ انگاشتند. | 69:4 |
| فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ (٥)اما قوم ثمود به آن بانگ سهمگين هلاك شدند. | 69:5 |
| وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَةٍ (٦)و اما قوم عاد با وزش باد صُرصر به هلاكت رسيدند. | 69:6 |
| سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِيهَا صَرْعَىٰ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍ (٧)آن عذاب را هفت شب و هشت روز پى در پى بر آنان بگماشت. آن قوم را چون تنه‌هاى پوسيده خرما مى‌ديدى كه افتاده‌اند و مُرده‌اند. | 69:7 |
| فَهَلْ تَرَىٰ لَهُمْ مِنْ بَاقِيَةٍ (٨)آيا كسى را مى‌بينى كه از آنها بر جاى مانده باشد؟ | 69:8 |
| وَجَاءَ فِرْعَوْنُ وَمَنْ قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ (٩)و فرعون و مردمى كه پيش از او بودند و نيز مردم مُؤتفكَه گناهكار آمدند. | 69:9 |
| فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَابِيَةً (١٠)فرستاده پروردگارشان را نافرمانى كردند و خدا نيز آنان را به سختى فرو گرفت. | 69:10 |
| إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاءُ حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ (١١)چون آب طغيان كرد، شما را به كشتى سوار كرديم. | 69:11 |
| لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ (١٢)تا آن را مايه اندرزتان گردانيم و گوش نگه‌دارنده اندرز آن را فرا گيرد. | 69:12 |
| فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ (١٣)چون يك بار در صور دميده شود، | 69:13 |
| وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً (١٤)و زمين و كوه‌ها را برگيرند و يكباره در هم كوبند، | 69:14 |
| فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ (١٥)آن روز آن حادثه به وقوع پيوسته باشد. | 69:15 |
| وَانْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌ (١٦)و آسمان كه در آن روز سست شده است، بشكافد. | 69:16 |
| وَالْمَلَكُ عَلَىٰ أَرْجَائِهَا ۚ وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ (١٧)و فرشتگان در اطراف آسمان باشند. و در آن روز هشت تن از آنها عرش پروردگارت را بر فراز سرشان حمل مى‌كنند. | 69:17 |
| يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَىٰ مِنْكُمْ خَافِيَةٌ (١٨)آن روز شما را پيش آورند و هيچ چيز شما نهان نماند. | 69:18 |
| فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا كِتَابِيَهْ (١٩)اما هر كس كه نامه اعمالش را به دست راستش دهند، مى‌گويد: نامه مرا بگيريد و بخوانيد. | 69:19 |
| إِنِّي ظَنَنْتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيَهْ (٢٠)من يقين داشتم كه حساب خود را خواهم ديد. | 69:20 |
| فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَاضِيَةٍ (٢١)پس او در يك زندگى پسنديده و خوش خواهد بود، | 69:21 |
| فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ (٢٢)در بهشتى برين، | 69:22 |
| قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ (٢٣)كه ميوه‌هايش در دسترس باشد. | 69:23 |
| كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ (٢٤)بخوريد و بياشاميد، گوارا باد شما را. اينها پاداش اعمالى است كه در ايام گذشته به جاى مى‌آورده‌ايد. | 69:24 |
| وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيَهْ (٢٥)اما آن كس كه نامه اعمالش را به دست چپش دهند مى‌گويد: اى كاش نامه مرا به دست من نداده بودند، | 69:25 |
| وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِيَهْ (٢٦)و ندانسته بودم كه حساب من چيست، | 69:26 |
| يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَ (٢٧)اى كاش همان مرگ مى‌بود و بس، | 69:27 |
| مَا أَغْنَىٰ عَنِّي مَالِيَهْ ۜ (٢٨)دارايى من مرا سود نبخشيد، | 69:28 |
| هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيَهْ (٢٩)قدرت من از دست من برفت. | 69:29 |
| خُذُوهُ فَغُلُّوهُ (٣٠)بگيريدش، زنجيرش كنيد. | 69:30 |
| ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ (٣١)و به جهنمش بكشيد. | 69:31 |
| ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوهُ (٣٢)و او را با زنجيرى به درازاى هفتاد ذراع بكشيد. | 69:32 |
| إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ (٣٣)زيرا به خداى بزرگ ايمان نداشت. | 69:33 |
| وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ (٣٤)و به طعام‌دادن به مسكينان كسى را ترغيب نمى‌كرد. | 69:34 |
| فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ (٣٥)در آن روز، در آنجا هيچ دوستى نخواهد داشت. | 69:35 |
| وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ (٣٦)طعامش چيزى جز چرك و خون اهل دوزخ نيست. | 69:36 |
| لَا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِئُونَ (٣٧)تنها خطاكاران از آن طعام مى‌خورند. | 69:37 |
| فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ (٣٨)پس سوگند به آنچه مى‌بينيد، | 69:38 |
| وَمَا لَا تُبْصِرُونَ (٣٩)و آنچه نمى‌بينيد، | 69:39 |
| إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ (٤٠)كه اين سخن فرستاده‌اى بزرگوار است، | 69:40 |
| وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ ۚ قَلِيلًا مَا تُؤْمِنُونَ (٤١)نه سخن شاعرى. چه اندك ايمان مى‌آوريد. | 69:41 |
| وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ ۚ قَلِيلًا مَا تَذَكَّرُونَ (٤٢)و نيز سخن كاهنى نيست. چه اندك پند مى‌گيريد. | 69:42 |
| تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ (٤٣)از جانب پروردگار جهانيان نازل شده است. | 69:43 |
| وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ (٤٤)اگر پيامبر پاره‌اى سخنان را به افترا بر ما مى‌بست، | 69:44 |
| لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ (٤٥)با قدرت او را فرومى‌گرفتيم، | 69:45 |
| ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ (٤٦)سپس رگ دلش را پاره مى‌كرديم، | 69:46 |
| فَمَا مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ (٤٧)و هيچ يك از شما را توان آن نبود كه مانع شود. | 69:47 |
| وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِلْمُتَّقِينَ (٤٨)و قرآن براى پرهيزگاران پندى است. | 69:48 |
| وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنْكُمْ مُكَذِّبِينَ (٤٩)ما مى‌دانيم كه از ميان شما كسانى هستند كه تكذيب مى‌كنند. | 69:49 |
| وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ (٥٠)و قرآن كافران را مايه حسرت است. | 69:50 |
| وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ (٥١)و آن سخن حق و يقين است. | 69:51 |
| فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ (٥٢)پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح بگوى. | 69:52 |
