| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ | |
| وَالْفَجْرِ (١)سوگند به سپيده‌دم- هر بامداد يا بامداد دهم ذو الحجه- | 89:1 |
| وَلَيَالٍ عَشْرٍ (٢)و به شبهاى ده‌گانه | 89:2 |
| وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ (٣)و به جفت و طاق | 89:3 |
| وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ (٤)و به شب چون برود. | 89:4 |
| هَلْ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٌ لِذِي حِجْرٍ (٥)آيا در آن- كه ياد شد- براى خردمند سوگندى [بسنده] هست؟ | 89:5 |
| أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ (٦)آيا نديده‌اى كه پروردگارت با عاد- قوم هود- چه كرد؟ | 89:6 |
| إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ (٧)[با] ارم كه داراى ستونها- يا كاخهاى بلند- بود؟ | 89:7 |
| الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ (٨)كه مانند آن در شهرها آفريده نشده بود. | 89:8 |
| وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ (٩)و [با] ثمود- قوم صالح-، آنان كه در آن وادى- ميان عمّان و حَضْرَمُوت- سنگ مى‌بريدند- براى ساختمانهاشان-. | 89:9 |
| وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ (١٠)و [با] فرعون داراى ميخها- كه به چهار ميخ مى‌كشيد و شكنجه مى‌كرد-. | 89:10 |
| الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ (١١)آنان كه در شهرها سركشى كردند و از حد درگذشتند. | 89:11 |
| فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ (١٢)و در آنها بسى تباهى كردند. | 89:12 |
| فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ (١٣)پس پروردگار تو تازيانه عذاب را بر آنها فرو ريخت. | 89:13 |
| إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ (١٤)هر آينه پروردگارت در كمينگاه است. | 89:14 |
| فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ (١٥)اما آدمى را چون پروردگارش بيازمايد و او را گرامى دارد و نعمتش دهد، گويد: پروردگارم مرا گرامى داشت- چون شايسته اين گراميداشت بودم-. | 89:15 |
| وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ (١٦)و اما چون او را بيازمايد و روزى‌اش را بر او تنگ سازد، گويد: پروردگارم مرا خوار و زبون كرد- به سبب اين ابتلا-. | 89:16 |
| كَلَّا ۖ بَلْ لَا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ (١٧)نه چنان است- نه آن كرامت است و نه اين اهانت-، بلكه يتيم را گرامى نمى‌داريد- او را از ارثش محروم مى‌كنيد و مالش را مى‌خوريد- | 89:17 |
| وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ (١٨)و يكديگر را بر طعام‌دادن بينوا برنمى‌انگيزيد. | 89:18 |
| وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَمًّا (١٩)و ميراث- ميراث خود و يتيم- را مى‌خوريد خوردنى پُر و يكجا- بتمامى يا حلال و حرام را با هم-. | 89:19 |
| وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا (٢٠)و مال را دوست مى‌داريد دوست‌داشتنى تمام و بسيار. | 89:20 |
| كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا (٢١)حقّا كه چون زمين سخت در هم شكسته و كوبيده شود | 89:21 |
| وَجَاءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا (٢٢)و [فرمان] پروردگارت بيايد، و فرشتگان صف به صف بيايند | 89:22 |
| وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ ۚ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ وَأَنَّىٰ لَهُ الذِّكْرَىٰ (٢٣)و در آن روز دوزخ آورده شود- هويدا گردد- در آن روز آدمى به ياد آرد- و به خود آيد-، و به يادآوردن كجا او را سود دهد؟ | 89:23 |
| يَقُولُ يَا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي (٢٤)گويد: اى كاش براى زندگانى‌ام [كار نيك] پيش مى‌فرستادم. | 89:24 |
| فَيَوْمَئِذٍ لَا يُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ (٢٥)پس در آن روز، هيچ كس به [مانند] عذاب او | 89:25 |
| وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ (٢٦)و هيچ كس به [مانند] بندكشيدن او به بند نكشد | 89:26 |
| يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ (٢٧)اى جان آرام- آرامش و اطمينان يافته-، | 89:27 |
| ارْجِعِي إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةً (٢٨)به سوى پروردگارت بازگرد، تو از او خشنود و او از تو خشنود. | 89:28 |
| فَادْخُلِي فِي عِبَادِي (٢٩)پس در ميان بندگان [ويژه] من درآى | 89:29 |
| وَادْخُلِي جَنَّتِي (٣٠)و در بهشت [ويژه] من درآى. | 89:30 |
